انفجار خورشیدی که معادل ۱۰۰ هزار بمب اتمی به زودی اتفاق میافتد
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۲۵۹۶۹
یک انفجار کوچک خورشیدی قدرتی معادل ۱۰۰ هزار بمب اتمی دارد و انتظار میرود به زودی شاهد یک انفجار خورشیدی باشیم.
پس از آن که یک عکاس پدیدهای به نام بمبهای الرمن را روی سطح خورشید ثبت کرد، علاقهمندان به فضا به انتظار این پدیده نشستند. این تصویر توسط "Spaceweather" به اشتراک گذاشته شد و هیجان زیادی را در مورد نزدیک شدن چرخه خورشیدی به اوج خود، برانگیخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خورشید یک چرخه ۱۱ ساله را طی میکند که در آن، قطبهای مغناطیسی ستاره ما جابهجا میشوند و قطب شمال به قطب جنوب تبدیل میشود و بالعکس. دانشمندان خورشیدی دهههاست که سطح خورشید را رصد میکنند تا بفهمند این فرآیند چگونه روی میدهد و چه تأثیری بر ما میگذارد.
با افزایش فعالیت خورشید، دانشمندان شاهد افزایش تعداد لکههای خورشیدی در سطح آن هستند. این لکهها ناشی از متمرکز شدن میدانهای مغناطیسی در مناطق خاصی از خورشید است که به طور موقت فرآیند همرفت را در این ستاره متوقف میکنند. درجه حرارت در این نواحی به طور قابل توجهی کاهش یافته و باعث میشود تا نواحی تیرهتر به نظر برسند و از این رو لکه خورشیدی ایجاد شود.
شرارههای خورشیدی و خروج جرم از تاج خورشیدی
دانشمندان خورشیدی با دقت به لکههای خورشیدی نگاه میکنند، زیرا آنها میتوانند به طور خود به خود فوران کنند تا تودههای بزرگی از ذرات خورشیدی، به نام جرم تاجی (CMEs)، یا مقادیر بالای تشعشات خورشیدی، به نام شرارههای خورشیدی را به سمت بیرون پرتاب کنند.
هنگامی که این تشعشات به سمت زمین میآیند، با لایههای بالایی جو وارد تعامل میشوند و در نتیجه شفقهای قطبی زیبایی در آسمان شب به وجود میآید. اگرچه جو زمین ساکنان را در برابر این تشعشات خورشیدی محافظت میکند، اما فضاپیماها و فضانوردان از سپر محافظتی یکسانی برخوردار نیستند و باید در برابر این پدیدهها از خود محافظت کنند.
متاسفانه، با وجود سالها فعالیت، دانشمندان هنوز نمیتوانند زمان دقیق وقوع این رویدادها را پیشبینی کنند و منابع بیشتری برای درک جزئیات بیشتر این پدیدهها اختصاص داده شده است.
بمبهای الرمن
یکی از این پدیدهها "بمبهای الرمن" نام دارد که به افتخار فردیناند الرمن (Ferdinand Ellerman)، فیزیکدانی که بیش از یک قرن قبل، در سال ۱۹۱۷ آنها را مشاهده کرد، نامگذاری شده است.
به کار بردن واژه "کوچک" یک اصطلاح نسبی است، زیرا هر بمب الرمن حدود ۱۰ به توان ۲۶ اِرگ (erg) معادل ۱۰ میلیارد میلیارد ژول انرژی آزاد میکند که معادل ۱۰۰ هزار بمب اتمی است.
این انفجارها معمولاً به دلیل پیچیدگی مغناطیسی روی سطح خورشید که قطبیت آن در حال تغییر شکل است، رخ میدهند. همانطور که قطبهای این ستاره برای رسیدن به موقعیتهای مورد نظر خود در حرکت هستند، ماده خورشیدی قطبهای مخالف به یکدیگر برخورد میکنند، دوباره به هم متصل و به وقوع این انفجارها منجر میشوند.
وایلر (Weiller) این بمبهای الرمن را زمانی که روی لکههای خورشیدی AR ۳۱۴۰ و AR ۳۱۴۱ در حال وقوع بودند، ثبت کرد. این تصویر طی یک تصویربرداری ۳۰ ثانیهای ثبت شده است و دانشمندان حدس میزنند که یک شراره خورشیدی تمام عیار به زودی رخ دهد.
یک رشته مغناطیسی که در بالای لکههای خورشیدی نیز مشاهده شد، روز یکشنبه فوران کرد و انتظار میرود که خروج جرم خورشیدی بعدی در روز ۱۸ نوامبر رخ دهد و از نزدیکی زمین عبور کند. انتظار میرود تعامل محدود این جرم خورشیدی با جو زمین باعث ایجاد یک طوفان ژئومغناطیسی جزئی شود که میتواند باعث خاموشیهای رادیویی یا نوسانات لحظهای برق در شبکههای برق شود. همچنین انتظار میرود نمایشی از شفقهای قطبی زیبا نیز بر فراز قطب شمال دیده شود.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: خورشید فضا چرخه خورشیدی لکه های خورشیدی انتظار می رود لکه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۵۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«استونهنج» چه ارتباطی با «ماه» دارد؟ (+عکس)
تاریخدانان مدتهاست میدانند که استونهنج (دایره صخرهای ماقبل تاریخ انگلستان) با در نظر گرفتن مسیر «خورشید» در ذهن ساخته شده است. در هر انقلابین، تماشاگران به تماشای تابش خورشید از میان این سنگهای تاریخی میروند. اکنون، محققان به این فکر افتادهاند که سازندگان استونهنج احتمالاً «ماه» را هم در نظر داشتهاند.
به گزارش فرادید، کارشناسان میراث انگلیسی (English Heritage)، انجمن سلطنتی نجوم و چندین دانشگاه در انگلستان، پروژه جدیدی را آغاز کردهاند که ارتباط احتمالی استونهنج را با یک رویداد آسمانی به نام توقف ماه (Lunar Standstill)، بررسی میکند: دورهای که طلوع و غروب ماه در دورترین فاصله از یکدیگر در امتداد افق قرار دارند. این رویداد فقط هر ۱۸ سال و 6 ماه یک بار رخ میدهد. رویداد بعدی امسال آغاز خواهد شد و تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت.
کلایو راگِلز، ستارهشناس باستانی دانشگاه لستر، میگوید: «ارتباط معماری اِستونهِنج با خورشید به خوبی شناخته شده، اما ارتباط آن با ماه نه.»
راگلز اضافه میکند که چهار سنگ جلوس اصلی استونهنج (تختههای کوچکی که مستطیلی را در اطراف سازه شکل میدهند) با موقعیتهای ماه همسو هستند. محققان سالها درگیر این بحث بودهاند که آیا این موضوع آگاهانه بوده یا نه و اگر آگاهانه بوده، آنها چگونه به این آگاهی دست یافتند و هدفشان چه بوده است.
رابطه این بنای تاریخی با چرخههای خورشید کاملاً شناخته شده، اما محققان اکنون در حال بررسی ارتباط آن با ماه هستند
استونهنج از حدود ۵۰۰۰ سال پیش در چندین مرحله ساخته شد. این بنای تاریخی که از تختهسنگهای بهم پیوسته ساخته شده، از نظر معماری پیچیدهترین است. بیشتر مورخان موافقند که سازندگان استونهنج آگاهانه آنها را با حرکات خورشید هماهنگ کردند که تثبیت سیستم اعتقادی آنها بوده و آنها تدفین را آنجا انجام میدادند.
محققان فکر میکنند حداقل یک توقف ماه در نخستین مرحله ساخت استونهنج رخ داده که به طور بالقوه بر طراحی و هدف این بنای تاریخی اثر گذاشته است. اضلاع دراز مستطیلِ سنگهای جلوس به سمت جنوبیترین طلوع ماه در حالت سکون اصلی جهتگیری شدند. افزون بر این، بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ قبل از میلاد، قرنها پیش از نصب این سنگهای بزرگ، مردم بقایای سوزاندهشده مردگانشان را در خوشهای در بخش جنوب شرقی سایت، در جهت جنوبیترین موقعیت طلوع ماه دفن میکردند.
تئوری این است که حرکات ماه ممکن است در مراحل اولیه استونهنج مورد توجه قرار گرفته و بر طراحی بعدی آن اثر گذاشته باشند. تیمی از باستانشناسان (متخصصان درک تاریخی نجوم)، از بهار امسال این ایده را در محل مطالعه خواهند کرد.
آماندا چادبرن، باستانشناس دانشگاه آکسفورد، میگوید: «مشاهده مستقیم این ارتباط در سالهای ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ بسیار مهم است. بر خلاف خورشید، ردیابی منتهیالیه ماه کار سادهای نیست و به زمانبندی و شرایط آب و هوایی خاص نیاز دارد. ما میخواهیم تجربه این طلوع و غروب شدید ماه را درک کنیم و جلوههای بصری آنها روی سنگها را مشاهده کنیم.»
توقف عمده ماه هر ۱۸.۶ سال یک بار رخ میدهد
سازندگان استونهنج متعلق به فرهنگهایی بودند که توسط رویدادهای آسمانی هدایت میشدند، بنابراین منطقیست آنها توقف بزرگ ماه را جدی بگیرند. نور ماه احتمالاً برای کارهایی مانند شکار مفید بوده و چرخههای آن، راه ایدهآلی برای نشان دادن گذر زمان و سازماندهی رویدادها و جشنها بوده است.
در طول یک توقف بزرگ، ماه قسمتهایی از افق را لمس میکند که خورشید هرگز به آنها نمیرسد. کارشناسان فکر میکنند این منظرهی غیرمعمول احتمالاً برای فرهنگهایی که حرکات اجرام آسمانی را ردیابی میکردند، مهم بوده است.
راگلز میگوید: «مردم از دهها هزار سال قبل، از چرخه فاز ماه آگاه بودند. آنچه که فکر میکنم در مورد استونهنج اتفاق افتاده و این چیزیست که ما علاقهمند کشف آن هستیم، اینست که در حوالی یک توقف بزرگ، مردم متوجه شدند طلوع یا غروب ماه به طور غیرعادی در شمال یا جنوب است. آنها دریافتند این اتفاق خاص است، در نتیجه به آن ادای احترام کردند و در نهایت جهتهای مربوطه را یادمانسازی کردند. میتوانید تصور کنید بزرگان آن دوران، زمانی را به یاد میآورند که ماه را در جهت مقدسی میدیدند و سپس، یک نسل بعد، مردم از شروع دوباره دیدن آن حیرت کردند.»
از آنجا که سکونهای اصلی ماه به ندرت اتفاق میافتند، ممکن است نشانه جشنهای اجتماعی، معنوی یا مذهبی مانند مراسم بزرگشدن باشند.
جنیفر وکِسلر، مورخ میگوید: «ما هیجانزده هستیم که با یک تیم درخشان از باستاناخترشناسان برای کشف پیوند شگفتانگیز بین استونهنج و سکون اصلی ماه کار میکنیم. این فرصت به ما امکان میدهد در اسرار باستانی این بنای تاریخی و ارتباط آن با پدیدههای آسمانی عمیقتر کاوش کنیم.»
کانال عصر ایران در تلگرام